Oktober maand die beste, beste maand. Diep binne-in my gemoed onderdruk ek diepe geheimenisse.
Aag, Shante laat vaar jou geheimenisse en luister na jou sesde- sintuig.
'n Traan baklei teen my ooglid en my onderlip bewe. 'n Ligte suid-ooste windjie waai dit skielik weg en my ander oog volg die wit wolkie wat skielik sy verskyning bokant my kop gemaak het en in die rigting van die berg doelgerig beweeg. Tafelberg staan soos 'n sterk, stewige rots en knip oog vir my. Hy verseker my dat hy onbeweeglik en trots deur wind en reen nog steeds vas bly staan. Ten spyte van die rumoerigheid van die stad se lawaai.

Kaapstad se Universiteite is gesluit. Deure word gesluit vir almal wat graag hierdie jaar suksesvol wou wees. Ek staan verstom en beskou die onsteltenis van vryheidsgesange. Ek verstaan nie 'n woord wat hul sing nie. My hart klop nou in my keel. My universiteitsfooie moet nog betaal word. My broer se skoolfooie moet nog afbetaal word. Geen beurse was uitbetaal in my rekening. My bankrekening is so kaal soos die rand van ons land. Sy waarde bly dolleeg. Leeg, leer, leegste!!!

'n Fris windjie stoot so skielik met die ruik van nardis-olie my byna van die verhoog af.
Ek ruik Suid- Afrika se Proteas en raak bewus van sy geelhoutbome wat oor die grasgroen land al pronkelend heen en weer wieg. Dan hoor ek 'n trein wat luidrugtig voetgangers en motoriste waarsku dat hy vining oppad is na die stasie. Ek luister na die Mango-vliegtuig wat in die tussentyd ook sy verskyning bo ons koppe gemaak het. Hy gaan binnekort land by ons lughawe met soveel toeriste wat uitsien om ons land se sonskyn te geniet.

Dan word ek bewus van 'n handeklap. Wat het ek alles genoem in my toespraak?
Dan hoor ek die seremoniemeester luidrugtig se, "Mense kom ons gee Shante nog 'n handeklap."

Mense die lewe is vol keuses. Ons verhouding met mekaar moet eg wees.
Ons is geleen op hierdie aarde. Kom ons waardeur mekaar. Help en ondersteen ons jeug.
Hul het ons nodig!!!

Keuses.. keuses.. keuses...